Thursday, August 04, 2005
പ്രകൃതിയുടെ വേദന
പ്രകൃതി തൻ മാറിൽ വിഹരിച്ചിടുന്നൂ
പക്ഷിമൃഗാദികൾ മീനുകൾ മാനവർ
എല്ലാ ജീവികളുമൊരലകടലായിയീ
പ്രകൃതി തൻ ദേഹിയെ കാർന്നുതിന്നീടുന്നു
കാണുന്നു മുന്നിൽ സ്വജീവൻ നയിക്കുവാൻ
വെമ്പുന്ന പരതുന്ന കേഴുന്ന ജീവികൾ
കരുത്തനാം സിംഹത്തിന്നയലത്തെത്തുന്നൊ
രൊത്തമാൻപേടതൻ ജീവനായ് കേഴുന്നു.
മൃഗരാജനവനജയനായ് വാഴുമ്പോൾ
നിഗ്രഹിച്ചീടുന്നു അവനെയീ മാനവൻ
പ്രകൃതി മമ താളം നിലനിറുത്താനവൾ
കഷ്ടപ്പെടുന്നുവീ കലിയുഗാന്ത്യത്തിലും
അവളുടെ താളം തകർക്കാനീ മാനവൻ
കച്ചകെട്ടീടുന്നൂ സഹജീവിഹത്യയാൽ
തോക്കുകൾ മുതലാറ്റം ബോമ്പുകളുമായവൻ
ഈ ഹീന സംഹാര നൃത്തത്തിനായുന്നു
ആർത്തയാം പ്രകൃതിയുടെ അവസാനവാക്കിന്നു
ഹേതുവായിത്തീരുന്നുവീയായുധങ്ങൾ
ഒന്നോർത്തുനോക്കിലീ പ്രകൃതി നിസ്സാരയാ
ണതിലെ ചരാചരങ്ങളതിലേറെയും
തൻ സുതപീഢയാലവശയാമായമ്മ
പാർക്കട്ടെ സ്വസ്ഥയായ് തൻ ശിഷ്ടകാലം.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
JUst got back from India this summer. I am from KY USA, and wanted to link to your blog. Please stop by and check out my blog as well.
JOnathan
hey jithu u write good malayalam.
how come? I just know how to read and say and if an effort is put in I can write slightly but not as u do.as bought up in Delhi i still know much of my native language bt if u listen 2 my mallu frenz u will do nothin' more than to laugh at them.
പടം കാണാൻ വയ്യ.
കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട്! :)
> tangy
thanx yaar! well i was born and brought up entirely in kerala. also i like malayalam and had written quite a lot in malayalam.. hey wud like to hear those.. :-)
> കലേഷ്
പടം കാണാൻ പറ്റാത്തതു എന്തു കൊണ്ടാണെന്നു എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും പിടി കിട്ടുന്നില്ല.. :-(
കവിതക്കു നന്ദി :-)
> സു
നന്ദി :-)
Post a Comment